Kastrować czy nie kastrować?

Kastracja a sterylizacja

Kastracja to usunięcie w znieczuleniu ogólnym gonad: jąder (wraz z najądrzami) lub jajników, jajowodów i macicy. Blokuje to wydzielanie hormonów płciowych i likwiduje popęd płciowy. Podczas sterylizacji natomiast podwiązuje się tylko lub przecina nasieniowody bądź jajowody. Zabieg ten powoduje bezpłodność, ale ze względu na wciąż wydzielające się hormony płciowe utrzymany jest popęd płciowy i cykl płciowy, w przypadku osobników płci żeńskiej. Kastracja jest zabiegiem znacznie popularniejszym, a zatem: kastrować czy nie kastrować?

Zalety kastracji

Zalety kastracji dla właściciela zwierzęcia są oczywiste: samce nie interesują się samicami, a u samic znikają wszystkie niepożądane zachowania występujące w czasie rui.

Istnieją jednak ponadto przesłanki natury humanitarnej, przede wszystkim kastracja jest sposobem na walkę z bezdomnością. Trzeba pamiętać, że niekastrowana suka czy kotka może wydać na świat rocznie od kilku do kilkunastu młodych, z których tylko część znajdzie kochający dom. Zwierzęcej matce grożą także komplikacje okołoporodowe. Niekastrowany kocur wychodzący zaś, kierowany hormonami, będzie wdawał się w niebezpieczne bójki i wciąż szukał nowych rewirów, co w końcu doprowadzi do jego zniknięcia z domu. Z domu, dodajmy, który wcześniej starannie oznaczył moczem o wyjątkowo intensywnym zapachu.

Kastracja chroni przed chorobami

Kastracja zmniejsza ryzyko wystąpienia nowotworu sutka i innych nowotworów narządów rodnych i jąder, wyklucza ropomacicze, ogranicza możliwość występowania przetok okołoodbytniczych, zmniejsza ryzyko schorzeń prostaty.

Wady kastracji

Kastracja jednak to wciąż interwencja chirurgiczna, poważniejsza u samic, i wiąże się z nią pewne ryzyko powikłań. Zdarza się to rzadko, bowiem to już zabieg rutynowy, jednak należy liczyć się z możliwością komplikacji, dotyczących głównie samej narkozy, rzadziej kłopotów z gojeniem. W przypadku innych minusów wiele zależy od wieku, w którym zwierzę zostało wykastrowane i zwykle im wcześniej jest przeprowadzony zabieg, tym ryzyko większe. Dotyczy to takich schorzeń jak stany zapalne pochwy i nowotwory kości. U wykastrowanych osobników mogą pojawić się ponadto problemy z nietrzymaniem moczu, niedoczynności tarczycy i otyłości. Ten ostatni problem jednak można zniwelować odpowiednim żywieniem i aktywnością.

Kastracja nie leczy zaburzeń zachowania, jedynie, i to nie we wszystkich przypadkach, może ograniczyć agresję u samców.

Odpowiedź na pytanie: kastrować czy nie kastrować leży po stronie właściciela zwierzęcia, tym niemniej w przypadku zwierząt nie przeznaczonych do hodowli to rozsądne rozwiązanie.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *